آواز پرندگان رها شده

آواز پرندگان از ولایت ما شنیده میشود 

(غزل غزلها 2 : 12)

پرندگانی که از ظلم سرمای زمستانی به دودکش بخاری های پراز دوده و شیروانی های تاریک و شکافهای صخره های نمناک پناه برده بودند دراین روزها از پناهگاه تحمیلی خود بیرون آمده و بر روی شاخه گلها و گلبرگها قرار خواهند گرفت

گل و گلبرگ نصیب و سهم بلبل ست زیرا که گل قافیه بلبل و بلبل مکمل گل آفریده شد تا یکی با عطرش و دیگری با آوایش فضای نفس کشیدن را برای ساکنان دشت و چمن و باغ و بوستان دلنشین و دلپذیر سازد. با آمدن بهار باغبان خسته برخواهد خواست و از تلاقی عطرگل و چهچه بلبل سرمست و مدهوش خواهد شد و خستگی رنج پاییز و درد زمستانش را از یاد خواهد برد

به گواه تاریخ بساط ظلم پاییز و استبداد زمستان با تابش نور خورشید محبت خدا به آرامی و در سکوت برچیده خواهد شد و یخها آب شده یا به دل خاک میروند یا همچون بخار محو میگردند

یقینا دل نسل جوان انکار شده و گرفتار بازی های ناشیانه  قمار بازان غیر حرفه ای عالم سیاست گرم خواهد شد و به جایگاهی که شایسته و لایق آنست خواهد رسید و آواز پرنده ها در ولایت ما شنیده خواهد شد

جلیل سپهر