چـه دردناکست دیدن حال و روز آهوهایی که بخاطر نوشیدن یک جرعه آب مجانی گرفتار تمساح برکه ها و بخاطر طمع چریدن در علفزار رایگان و بظاهر راحت دشت ها طعمه دهان کفتارهای خونخوار میشوند
کفتارهایی که سالهاست برای چنین شکاری آموزش دیده اند که تا انقراض کامل نسل آهوان از دشتها همچنان بیرحم و درنده خو و خونریز و متجاوز باشند و با درنده خویی و بیرحمی به حیات وحشیانه خود ادامه دهند
اما دردناکتر از این صحنه اینست که میبینی همین آهوهای گرفتار در عمق درماندگی متوسل به همان باور و روش و عادت های کهنه پدران خویشند و به همان درخت و سنگ و چوب و در و دیوار و پنجره ای دخیل میبندند که پدرانشان میبستند و از همان راهی میروند که آنها رفتند .زیرا آهو ها هرگز روش و عادت و رفتار غریزی خود را تغییر نمیدهند آنها بر اساس تقلید کورکورانه ازرفتار گله حرکت میکنند نه مانند شیر
هایی که بر اساس درک هوشمندانه شرایط روزها و هفته ها برنامه ریزی میکنند
به راستی چه سرنوشت غم انگیز و تاسف باری داشتند مجوسیان اگر از راه دیگری غیر از راه هیرودیس به خانه برنمی گشتند ؟ ( متی 2 : 12 )
جلیل سپهر
Comments