روزهای زندگی همیشه آرام نیست . گاهی سفر زندگی طوفانی میشود و به شرایطی میرسیم که امواج طوفان شرایط کشتی زندگی مان را فرا میگیرد و ما گرفتار بحران ترس و اضطراب میشویم و فریاد میزنیم : خدایا تو کجایی ؟چرا دربحرانهای زندگی من سکوت کرده ای؟ چرا شرایط مرا نمیبینی ؟ وبخودمان میگوییم پس خدا کجاست ؟
اگر به لوقا 8 : 22 تا 25 با دقت نگاه کنیم خدا جایی نرفته که ما بدنبالش بگردیم . او در کشتی گرفتار طوفان زندگی با ماست و در این شرایط ناامید کننده بحرانی از ما سوال میکند : ایمان تو کجاست ؟
زندگی طبیعی به دو بخش روزهای روشن و شبهای تاریک تقسیم شده . برای رسیدن به هر کدامش باید به سلامتی از بخش دیگر عبورکنیم
عده ای مدیربخش روزهای آفتابی و آرام و بدون طوفان شان شرارت این دنیا ست . و میخواهند بخش شب های تاریک وبحرانی شان راخدا مدیریت کند وفقط دربحرانها با انتقاد میپرسند " خدا کجاست؟ "
عده ای هم دربخش روزهای روشن وبدون مشکلات ادعای ایمان و توکل بخدا دارند و همین که وارد بخش شبهای بحرانی میشوند امیدشان را از دست داده و با شک و تردید میپرسند " خدا کجاست ؟ "و خدا از هردو گروه انتقاد کننده و شک کننده درهر دوبخش روز و شب میپرسد : " ایمان تو کجاست ؟ "
ایمان تو کجاست یعنی
وقتی دستم را دراز میکنم که بیرونت بیاورم دست تو کجاست ؟
وقتی در برابر درهای بسته زندگی قرار میگیری کلید تو کجاست ؟
وقتی میخواهم از بالای چاه کمکت کنم طناب تو کجاست ؟
وقتی دعوتت میکنم به صلح و آرامی حواس و توجه تو کجاست ؟
زیرا ایمان تنها وسیله دیدن خدا . تنها طریق بهره مند شدن از فیض او و تنها راه نجات یافتن از بحران هاست .
بدون ایمان هیچ نمیتوان کرد. به راستی دوست عزیز ایمان من و تو کجاست ؟
جلیل سپهر
Comments