دنیای ثروتمند ساکنان فقیر

دنیای ما ثروت زیادی دارد. زمین های حاصل خیز و دریاهای پرباری دارد. معادن و منابع طبیعی نفت، گاز، طلا و الماس زیادی دارد. با این وجود ما در دنیای ثروتمندمان فقیرانه زیست می کنیم. نه بخاطر این که نان و آب و مواد غذایی کافی نداریم، نه بخاطر این که زمین برای سر پناه گرفتن همه موجود نیست، نه بخاطر این که معیارهای اخلاقی را قبول نداریم و به زبان نمیآوریم ، نه بخاطر این که نادان و ناآگاه، بدون قوه تفکر، تعقل و خلاقیت باشیم.

نه اصلا اینطور نیست ما انسانها موجودات بسیار هوشمند و فهیمی هستیم . اما فهم و دانش مان را در جهت منفی و مخرب بکار میبریم . ما دانسته، آگاهانه، فهمیده و خلاقانه در فقـر زیست می کنیم. چرا ؟

زیرا خدا را هنوز در آسمان می بینیم نه بر در قلب انسان ها، زیرا محبت را در فرونشاندن احساسات مان می بینیم، نه در رفع نیاز دیگران، زیرا خوشبختی را در «داشته هایمان» می بینیم، نه در «بودن هایمان». زیرا راه خدا به زمین را رد کرده ایم تا از راه های خودمان به آسمان برویم. زیرا تلاش می کنیم کار گروهی همزیستی را بطور انفرادی انجام دهیم. زیرا دنیای ثروتمند ما تاریک تر از آن است که بتواند دارایی هایش را ببیند. زیرا فهم و دانش ما تربیت شده و شکل یافته و دست آموز شرارت ست

بعبارتی آگاهی و فهم داریم ولی فهم مان نسبت به جلال خدا بی ایمان است و شیطان بعنوان خدای پذیرفته شده این جهان فهم های بی ایمان خیلی از ما انسانها را کور کرده است . دوم قرنتیان ۴ : ۴ میگوید:

« خدای این جهان فهم‌‌‌های بی ایمانشان را کور گردانیده است که مبادا تجلی بشارت جلال مسیح که صورت خداست، ایشان را روشن سازد. )

بیایید دعا کنیم تا دنیای تاریک ما با چشمان شفا یافته نور و محبت حقیقی خدا را در جلال مسیح دریافت کند و با دیدن ثروت های هنگفتش دیگر هرگز از سخاوتمندبودن و به دیگران اندیشیدن نهراسـد. جلیل سپهر​