فرق بین مقصد و مقصود

گاهی در بین راه رسیدن به مقصدی که در ذهنت داری بدجوری جـا میمانی و نمیدانی کی و چطوربه آن میرسی ؟

انگارهمه چیز در درونت یخ زده . رویاهایت مانند جرم کف سماورجامد شده دیگرتکان نمیخورد . تمام حس خوب وطرح وآرزوهایت نقش برآب شده و تمام خواسته هایت جلوی چشمت مانند طفل سقط شده به سطل زباله افکنده میشود . در این شرایط زندگی ات بی حرکت مانده وهمه چیزمنتظر وقوع معجزه ای ست که نمیدانی چیست ولی انتظارداری غول سکوت و سکون را به زمین بیندازد و ترا از راهی که نمیدانی چیست درزمانی که نمیدانی کی است به مقصدی که نمیدانی کجاست برساند .آنوقت تو میمانی و اقیانوسی ازبلاتکلیفی و دشتی پرازسوال های بی جواب و چاهی لبریز ازچرا هایی که گویا قرارنیست هرگز پاسخی داشته باشند و با خودت میگویی کاش خواب بودم وخواب میدیدم. این حس مشترک اکثرانسانهای درحال عبورست .

اما درمان چیست ؟

بیاد آورکه قبل ازمقصدی مشخص یک مقصود خاص داشتی. مقصود ارزشمندی که بخاطرش پل های پشت سرت را خراب کرده عمدا به آب وآتش زدی و مهاجرت کردی .

درک کن که فرق زیادی بین مقصد و مقصود ست

مقصد انتهاست ولی مقصود ابتداست

مقصد نتیجه است ولی مقصود انگیزه حرکت کردن ست

مقصد " مکان و محیط " است ولی مقصود " زندگی کردن" است

بیاد بیار که تو برای رسیدن به یک زندگی متفاوت بیرون آمده ای نه برای رسیدن به یک مکان متفاوت. بنابرین هیچ وقت برای رسیدن به مقصودت منتظر رسیدن به مقصد خاص نمان. شاید رسیدن به به مقصد بیشتر ازآنچه تصورمیکنی طول بکشد و فرصت زندگی کردن از دست برود .

روزیکه با خانواده ام فقط برای عبورکردن وارد ترکیه شدم بخاطرشرایط نامساعد ناچارشدم مدتها درآنجا بمانم و حس مشترک بلاتکلیفی را تا مغزاستخوانم تجربه کنم . آنروزبخودم گفتم " تویک مقصود داری نگذارمقصودت فدای مقصدت شود"

دوست پناهنده عزیزمبادا روزی که به مقصد رسیدی خستگی شرایط بین راه هدفت راعوض کرده باشد. همین حالا مقصودت را زندگی کن . دربین همین راه نامعلوم . دربین همین سکوت بی معنا که گویا زمان متوقف شده. درلابلای همین بلاتکلیفی ها زندگی کن. همین حالا دروسط همین نمیدانم فردا چه میشود ها خاطره ای بساز. خاطره ای که زیر بنای فردای توست .

زیرا کسی آمدن فردا را ضمانت نکرده . فردا فصل دیگری ست و دغدغه ها ودلشوره های خودش را دارد . درلابلای همین ریل قطاری که روزانه هزاران نفر را به مقصد  میرساند وتو فکر میکنی جا مانده ای مقصودت را زندگی کن .

کلام خدا میگوید : " نگران فردا نباش زیرا فردا اندیشه های خودش را دارد " ( متی 6 : 34 )

جلیل سپهر