قضاوت نکنید تا مورد قضاوت قرار نگیرید. (متی 7 : 1 )
قضاوت کردن یک حــرفـه تخـصـصی است نه یک میل و احساس و سلیقه شخصی بدون مسئولیت .
قضاوت احتیاج به قاضـی متخصص و عادل و آگاه و متعهد به قانون دارد . مانند تشخیص مرضیکه احتیاج به دکتر متخصص دارد که در مقابل تشخیص و درمان مریض جوابگوی اخلاقی به زندگی افراد و متعهد به نظام پزشکی باشد. با دکترای افتخاری کسی طبیب و با باور مذهبی کسی قاضی نمیگردد.
کلام خدا میگوید : هیچکس صلاحیت قضاوت کردن دیگران را ندارد زیرا همه گتاه کرده و همه از جلال خدا قاصر میباشند ( رومیان 3 : 23 )
خصوصا در امور روحانی کسیکه فکر الهی ندارد و حاضر نیست مثل مسیج بر روی صلیب قیمت خطای دیگران را پرداخت کند هرگز صلاحیت قضاوت کردن ندارد. اگر اینطور قضاوت کنیم همینطور قضاوت خواهیم شد .
چنین قضاوتی ما را زمخت و بیرحم میکند و بهانه ای در دست شریر خواهد بود برای کوبیدن و محکوم کردن دیگران. نـه قضاوتی عادلانه و کتابمقدسی که تنها بمنظور بخشش و نجات و اصلاح و شفا و آزادی افراد انجام میگیرد .
جلیل سپهر
댓글