همه فکرهایی که در سر دارید، فکرهای شما نیست و همه حرف هایی که می زنید هم، حرف های شما نیست! درصد زیادی از فکرها و حرف های ما، متعلق به دیگران است که ما آن ها را تکرار می کنیم مثلا: وقتی به همسری که انتخاب شخصی خودتان است حرف ناراحت کننده ای می زنید، این صحبت از شما نیست، بلکه از طرف شخص حسودی است که مخالف خوشبختی زناشویی شماست.
وقتی به فرزند دل بندتان که آرزوی موفقیتش را دارید حرف سرزنش آمیزی می زنید، این حرف شما نیست، بلکه حرف کسانی است که برای نابودی اش دام و تله آماده کرده اند.
وقتی به دوست و همکار، و فامیلی که نیاز دارید در کنارشان باشید حرف های تحقیرکننده ای می زنید، این از شما نیست، بلکه حرف دل افرادی است که در صدد نابودی روابط، و منزوی کردن شما هستند.
وقتی تلاش می کنید بیشتر زنده بمانید، ولی برای زندگی تان افکار منفی و مایوس کننده دارید، این فکر از شما نیست، بلکه دارید مثل قاتلین جسم و روحتان فکر می کنید.
وقتی با وجودی که سنگ وطن و اصالت را به سینه می زنید، اما در مورد آن فکرهای ناامیدکننده دارید، این افکار شما نیست، بلکه افکار دشمنان قسم خورده وطن تان است. آنها دوست دارند شما خودتان را نسل سوخته و کارت بازنده و مهره کیش و مات شده بدانید.
وقتی ایمان دارید به خدای مهیاکننده و به نجات دهنده، عیسی مسیح، ولی در مورد امروزتان اعتراف منفی دارید و در مورد فردایتان ناامید هستید این فکر شما نیست، بلکه فکر شیطان برای نابودی شماست.
شریر می خواهد که شما در مورد خودتان، همسر و فرزند، دوست و همکار، و هموطن تان اینطور ضعیف، منفی، تحقیرآمیز و ناامید کننده فکر کنید و این افکار منفی را به زبان بیاورید.
نویسنده مزمور ۱۹ در آیه ۱۴ این طور مینویسد: “سخنان زبانم و تفکر دلم منظور نظر تو باشد، ای خداوند.”
باید خیلی مواظب تفکرات دل و سخنان زبانتان باشید، مبادا ناخواسته تبدیل به سخنگوی وفادار شیطان برای زندگی خودتان شوید. لطفا هر روز صبح با بلند کردن صدای فرح بخش شکرگزاری در ایمان، صدای نابود کننده شریر را در زندگی تان خاموش کنید.
جلیل سپهر
Comments