وقتی معده آنقدر زخمی و بیمار باشد که کوچکترین خوراکی را نپذیرد و هیچ اسیدی ترشح نکند و نتواند هیچ گونه غذایی را هضم کند
آنوقت نان کپک زده و غـذای سگ و گربه و پس مانده غـذاهای مشتریان رستوران و خوراکهای فاسد شده تاریخ مصرف گذشته هیچ فرقی بـا
شیشلیگ شاندیز
کباب سرداشی همدان
بریانی اصفهان
اکبر جوجه جاده هراز
کله پاچه و آش رشته سرپل تجریش
قلیه ماهی بوشهر
باقلا قاتوق رشت
سرشیر و عسل سرعین
یا کباب بره بختیاری و کوفته تبریزی ندارد. چــــرا ؟
چون زخم است و هیچکدام را نمیتواند هضم کند بلکه به خونریزی هم میافتد
بنابرین تعصب جاهلانه است که از برتری خوراک خاصی دفاع کنیم که هرگز قادر به خوردنش نیستیم
امروز انسانهای زیادی سنگ برتری مذهب خاصی را به سینه میزنند که بخاطر زخم معده شخصیت بیمار شان قادر به اجرا و انجام آن نیستند . در واقع از چیزی دفاع میکنند
که هرگز آنرا زندگی نمیکنند . کلام خدا میگوید
تمامی سر بیمار است و تمامی دل مریض. از کف پا تا به سر تندرستی نیست بلکه جراحت و کوفتگی و زخم متعفّن، که نه بخیه شده و نه بسته گشته و نه با روغن التیام شده است. اشعیاء 1 : 5 و 6
واقعیت اینست که تفکرات و خصوصیات و شخصیت و خصلت درونی همه ما انسانها مریض است و ابتدا نیاز به شفا و تبدیل درونی داریم نه قرص و شربت تسکین دهنده انواع اعتقادات . و این تبدیل تنها بوسیله دستهایی ممکن ست که توانسته نه فقط معــده از کار افتاده را شفا بدهد . بلکه تمام اعضای بــدن شخص مــرده را دوباره زنده کند و بگوید حالا بیا با هم شام بخوریم
عیسی مسیح شفادهنده ابتدا شفا میبخشد و بعد میگوید " اینک بر در قلبت ایستاده میکـوبـم اگر قلبت را باز کنی داخل شده و با هم شـام خواهیم خورد " مکاشفه 3 : 20
جلیل سپهر
Comments