آدم برفی های زندگی ات، دیر یا زود ترا ترک میکنند، نه بخاطر اینکه بی وفایند بلکه بخاطراینکه از اول هم وجود خارجی نداشته اند وتو خودت آنها را آنطور که فکر میکردی به اشتباه درذهنت خلق کرده ای . گاهی ما آدمها، با افکارمان آدم هایی می سازیم که اصلا وجود ندارند.
فکرهای زیبایی در موردشان میکنیم که ازآنها بعید است. تصورهای لذت بخشی درموردشان داریم که مخصوص آدمک های قصه ها و داستانهای تخیلی است و بعد که ما را تنها میگذارند و میروند احساس طرد شدگی میکنیم .درحالی که آنها آدم برفی های ساخته ذهن خودمان هستند و ما آنها را وفادار و قابل اعتماد فرض کرده ایم، بنابراین زمانیکه آفتاب حقیقت بتابد آنها به آرامی آب خواهند شد و حتما ما را ترک خواهند کرد.
کلام خدا در (رومیان ۱۲: ۳) میفرماید: “فکر هایی شایسته تر از آنچه هست نکنید بلکه به اعتدال فکر کنید.”
معتدل فکر کردن در مورد خودمان و دیگران رمز اصلی حفاظت از شکست های عاطفی و ضربه های روحی است. به تفاهم رسیدن با دیگران یعنی ازهمان اول با ضعف ها و نقص های آنها به نتیجه برسید نه با نقاط قوتی که ادعا میکنند دارند . هرگز با افکاری که تحت کنترل احساساتتان است از آدماها چیزی نسازید که نیستند. زیرا درآینده دیر یا زود بدجوری ضربه خواهید خورد. لطفا روزهایی که با شوق و هیجان آدم برفی های دلخواه تان را میسازید به فکر آب شدنش در تابش گرمای واقعیت ها باشید .
جلیل سپهر
תגובות