بخشیدن یک هدیه کوچک

اکثرا انتقاد میکنیم که همه بی وفا شده اند. انسانیت و رحم و مروت از بین رفته . آدما سنگدل شده و دیگر کسی به فکر کسی نیست. مطمئنا اگر عمیقتر نگاه کنیم چیزهایی در روابط غیر انسانی بعضی انسان نماها خواهیم دید که به وحشت خواهیم افتاد

اما چرا فقط انتقاد میکنیم و بعد بدون اینکه هیچ اتفاقی در درون خودمان بیفتد راحت و آرام میشویم و به زندگی عادی خود ادامه میدهیم ؟ چون هیچ طرحی برای رفع آنچه انتقاد میکنیم نداریم و اگر هم داریم نمیخواهیم هزینه ای شخصی برایش پرداخت کنیم

چنین انتقادی مانند فریاد زدن درفضای بسته ای ست که فقط خودمان صدایمان را میشنویم

انتقادی که طرح عملی برای حل کردنش نداشته باشیم مانند سوپاپ اطمینان آبگرمکن ست که وقتی بیش ازحـد داغ شد منفجر نشود. درواقع مصرف اینگونه انتقاد ها خالی کردن فشارهای عصبی و لالایی برای راحت تر خوابیدن وجدان خودمان است نه ترمیم و تعمیر و تغییر شرایط

بیایید بجای رنج بردن و انتقاد کردن ازاینکه کسی بفکر کسی نیست تصمیم بگیریم خودمان با بخشیدن یک هدیه به یک نیازمند " کسی باشیم که بیاد کسی هست " آنوقت در کریسمس امسال از تعداد کسانیکه بفکر کسی نیستند یک نفر کم میشود و به تعداد کسانیکه بفکر کسی هستند یکنفر اضافه خواهد شد

جلیل سپهر