طناب محکومیت انسان یا طناب محبت خدا ؟

از اسارت گناه آزاد شدن به معنی اینکه دیگر هرگز قدرت و امکان گناه کردن نداریم نیست . مهم اینست که وقتی گناهی میکنیم در اسارت گناه باقی نمانیم بلکه با توبه و بازگشت دوباره به صحنه زندگی با خدا برگردانیم . به این نمونه ها دقت کنید :

داود گناه کرد ولی با توبه دوباره به صحنه بازگشت ایلیا ناامید شد ولی با توبه دوباره به صحنه بازگشت یعقوب گناه کرد ولی با توبه دوباره به صحنه بازگشت جدعون گناه کرد ولی با توبه دوباره به صحنه بازگشت پطرس سه بار مسیح را انکار کرد ولی با توبه به صحنه بازگشت .

اما یهودا شاگرد مسیح که بخاطر سی پاره نقره به او خیانت کرد هرچند پشیمان شد و هرچند فرصت توبه داشت ولی قدرت تصمیم گیری نداشت و خود را با طناب حس تقصیر حلق آویز کرد. مواظب باشیم حس گناه از خود گناه بیشتر بما ضربه میزند.

هرگز گرانترین ارزشهای انسانی خود را قربانی بدست آوردن ارزانترین اجناس نکنید. زیرا گناه نه فقط چشم ما را بر روی داوری های خدا میبندد بلکه دلمان را نیز در برابر رحمت های خدا مانند سنگ سفت و سخت میسازد .

اگر بهر دلیلی احساس گناه دارید نگذارید حس تقصیر مانند یهودا طناب دار زندگی تان بشود بلکه با توبه در حضور خدا آنرا به طنابی برای بالا کشیدن از چاه محکومیت تبدیل کنید. هرگز فیض خدا را فراموش نکنید

فیض خدا یعنی در برابر طناب دار مجکومیت یهودا طناب محبت خدایی وجود دارد که بد ترین گناهکاران توبه کرده را آمرزیده و به صحنه اقتدار ایمان شان برگردانیده است. به این دو آیه توجه کنید:

یهودا بعد از خیانت به عیسی مسیح رفته با طنابی خود را خفه کرد متی 27 : 5 خدا با طناب محبت گناهکاران را جذب نموده و از هلاکت بیرون آورد هوشع 11 : 4

امروز انتخاب کنیم : طناب دار محکومیت انسان ؟ یا طناب محبت خدا ؟

جلیل سپهر