فرار از کجا ؟ پناهنده شدن به کجا ؟

درد بزرگی ست که در این روزها با چشم پر از اشک و دل پر خون نظاره گر چنین فجایعی در دنیای شرارت آلود باشی و عملا کاری از دستت برنیاید. این مصیبت عظیمی ست که به چشمت ببینی کرامت انسانی در لابلای چرخ دنده های ناعادلانه و منفعت طلبانه عده ای سود جو و خودخواه له میشود و چاره ای جز تاسف و غم و اندوه و اشک و احساس همدردی نداشته باشی

اما چنین صحنه های درد ناکی نباید ما را مانند ایلیا به نقطه آخر ناامیدی برساند که بگوییم : دیگر بس است ای خداوند جان من را بگیر (اول پادشاهان 19 : 4 )

زیرا خدا در عمق رنج و درد ایلیا ها طرحی برای عبور از بحران واماندگی دارد که هنوز ایلیا نمیداند و نیاز دارد با لمسی تازه آنرا دریافت کند و صدای خدا را در قلبش بشنود که میگوید: برخیز و بخرام زیرا راه برای تو زیاده است .

( اول پادشاهان 19 : 7 )

در اینجا دو ایلیای کاملا متفاوت میبینیم

ایلیایی که از ناامیدی در خودش به نقطه آخر زندگی رسیده

ایلیایی که با لمـسی تازه در خدا به نقـطه اول زندگی رسیده

شما کدام ایلیا در این روزهای شرارت آمیز دنیا هستید ؟

لطفا خودت را با امیدواری و توکل به نقطه شروع رویای خدا برای زندگی ات برسان و گرنه شرایط دنیا من و ترا در ناامیدی به نقطه آخر در زندگی میرساند

جلیل سپهر