فصل مهاجرت

ماه نوامبر، زمان مهاجرت پرندگان بطرف سرزمین های گرم است.آنها بطرزی هوشمندانه راه خود را پیدا می کنند و با تغییر دمای هوا آماده حرکت می شوند

پرندگان مهاجر هرگز با انگیزه حدس و گمان، شاید و اگر و اما، براه نمی افتند، زیرا به مقصد خود اطمینان دارند و می دانند که برای زندگی کردن نباید وابسته امکانات و دل بسته مکان باشند. آسان همه چیز را رها می کنند و به آرامی می روند، بدون هیچ آه و افسوس و حسرتی. پشت سرشان را هم نگاه نمی کنند. زیرا به آمدن بهاری بعد از زمستان ایمان دارند.

کاش از آنها بیاموزیم که چرخ زندگی با وابسته شدن به امکانات از حرکت باز می ایستد

کاش بیاموزیم که با حدس و گمان، و شک و تردید راه مان را گم می کنیم

کاش بیاموزیم که رمـز غصه نخوردن برای امروز، حرکت کردن بطرف فرداست

کاش مهاجرت کردن را بیاموزیم. مهاجرت از آنچه هستیم بسوی آنچه باید باشیم

کلام خدا میگوید: “آنچه در عقب است را فراموش کرده خویشتن را بسوی آنچه در پیش است می کشانم و در پی مقصد می کوشـم.” (رساله فیلیپیان ۳: ۱۳-۱۴)

جلیل سپهر