بخشیدن یعنی باطل کردن صورت حساب های اشخاصی که بما بدهکار هستند.
بخشیدن یعنی باطل کردن سـنـد حقوقی ای که ما از ضربه زنندگان خود داریم.
بخشیدن یعنی باطل کردن تمام مـدارکی که ثابت می‌کند طرف مقصر است.
البته این ساده، و مفت و مجانی نیست، چون بخشیدن بدون جبران خسارت های وارد آمده و پرداخت جـریـمه آن اصلا ارزش حقیقی و حقوقی نـدارد.
بخشیدن افراد مقصر به معنی نادیده گرفتن و ماست مالی کردن رفتار اشتباه آنها نیست.
در کلام خـدا بخشش، بوسیله فیض خدا در صلیب مسیح آماده شده.
خدا گناهان مارا نادیده نگرفت و روی گناهان ما سرپوش نگذاشت، بلکه مسیح مزد گناه را پرداخت کرد.
اما:
هیچ کس بدون پذیرفتن مسئولیت گناهانش بخشیده نشده.
هیچ کس بدون اعتراف به گناهانش بخشیده نشده.
هیچ کس بدون توبه و بازگشت از گناهانش بخشیده نشده.
هیچ کس بدون ایمان آوردن به مـزد پرداخت شـده گناهانش بخشیده نشده.
شخص مقصر تا بخود نیامده و نپذیرفته باشد که اشتباه کرده، و تا از کارهای خود توبه و بازگشت نکرده، و اشتباهش را جبران نکرده، حتی اگر شما هم او را ببخشید او هرگز آمرزیده نشده و با ثمره منفی کارش همواره درگیر خواهد بود، و می‌بایست تاوان اشتباهش را پرداخت نماید.
پس با این حساب چرا ما مقصرین خود را باید حتما ببخشیم؟
زیرا ما نمی خواهیم مابقی زندگی خود را در تلخی بگذرانیم.
بخشیدن مقصرین به نوع زندگی ما مربوط می‌شود ، نه به نوع سرنوشت فرد مقصر.
بخشیدن تنها راه رهایی از زندان فکری کسانی ست که بما ضربه زنده اند. هرگز اجازه ندهید خاطره نبخشیدن کسی که زندگی دیروز و امروز شما را خراب کرده است، زندگی فردای شما را کنترل کند .
جلیل سپهر