زندگی ماجرای پر شوری ست و تو باید آدم کله شق و ماجراجویی باشی تا بتوانی هویت خودت را مثل یک جزیره ناشناس کشف کنی و جسورانه رویاهای خودت را زندگی کنی و خودت سرنوشتت را با قلم همت و تلاش خودت بنویسی و با سرعت خودت در مسیر مقصودت حرکت کنی .
بگذارید بگویند : اگر موفق نشد ولی بی وقفه تلاش کرد. اگر صدبار افتاد ولی صد و یک بار بلند شد. از حداقل امکاناتش حـداکثر استفاده را کرد. همیشه چند قـدم از زمان خودش جلوتر بود. آدمی کوتاه بیا در برابر مشکلات زندگیش نبود. در برابر شرایط غیرممکن سرسخت بود و روی غیرممکن ها را در زندگیش کم کرد. و همیشه جرات این را داشت که بعداز هر زمین خوردنی دوباره برخیزد و روی پای خودش بایستد.
اینگونه حرکت کردن در زندگی حتی به قیمت زمین خوردن خیلی زیباتر از یک جا نشستن و فلج شدن است. همچنین مورد سرزنش بودن و زخم زبان و نیش و کنایه و طعنه شنیدن خیلی شرافتمندانه تر از قابل ترحم بودن است.
با تمام موجودیتت جسورانه زندگی کن تا هیچوقت برای هیچکس قابل ترحم نباشی. زیرا ترحم در انسانهای بی ظرفیت به انگیزه ای برای تحقیر کردن تبدیل میشود و تو بعنوان طرح دل خدا و مردمک چشم او و هنر دستش مستحق تحقیر نیستی .
عیسی مسیح ما از بنده خدا بودن به فرزند خدا بودن و از غلام انسان بودن به شاهزاده خدا بودن خوانده است . او با خون خود بر صلیب قیمت احترام و افتخار من و شما را پرداخت کرده است آنرا با ایمان بپذیرید. احترام و افتخار حق طبیعی توست هرگز آنرا با جلب ترحم از هیچ مخلوقی طلب نکن .
جلیل سپهر